BGB               15 februari t/m 12 april 2003

terug  


Kunstbureau ARTeria presenteerde van 15 februari t/m 12 april 2003 de expositie BRUINGRIJSBLAUW, samengesteld door Fred Wagemans van Kunstruimte Wagemans uit Beetsterzwaag. De expositie toonde bruine pasteltekeningen van Machteld van Buren (1957), grijze foto’s van Kai Schiefer (1967) en blauwe inktjets van Fred Ros (1958). Vanuit dit simpele gegeven ontplooide zich een krachtige en heldere tentoonstelling in de interieuromgevingen van Maupertuus.

Machteld van Buren, pop, contéé krijt,o.i inkt op papier, circa 100 bij 100 cm

BRUIN
Machteld van Buren rondde de Rijksakademie in Amsterdam af in 1989. Zij geniet bekendheid door haar grote ‘Lassie’- en ‘Kangeroo’ krijttekeningen. Deze bevinden zich in de collecties van het Stedelijk Museum, het Fries Museum en het Centraal Museum. Van rond 1993 dateert een groep lettertekens in krijt, in klein formaat. Deze worden in de tentoonstelling gecombineerd met een drietal ‘Poppen’; blinde bolle figuren die in de ruimte zweven. Deze forse tekeningen zijn recent, maar grijpen terug op een thema van 1991. De techniek die ze daarbij toepast is pastelkrijt over inkt.

GRIJS
Kai Schiefer verliet de afdeling fotografie van de Rietveldacademie in Amsterdam in 2000. Hij woont en werkt nu in zijn geboortestad Düsseldorf (D). Schiefer maakt opnames, in dit geval in Berlijn, en selecteert pas later de precieze uitsnede. Zijn opnames zijn analoog, de selectie en verwerking digitaal. In de tentoonstelling worden digitale prints, in kleur, van zwart-wit opnames getoond. Zijn werk kenmerkt zich door een doorgezette techniek die vervreemdt van het onderwerp.




Fred Ros, 2000, Wadden

BLAUW
Fred Ros beëindigde de afdeling grafiek/media van de Rijksakademie in Amsterdam in 1998. Hij is een fotograaf van het licht. Rond 1990 vond hij dit in het Praag van Kafka, tien jaar later boven het Wad, het jaar daarop op en om Antarctica. Ros is een kunstenaar met een sterke mediaperformance getuige zijn voorpagina’s voor de Volkskrant e.d. Ook zijn onderwerpen laten zich in termen van spektakel beschrijven in tegenstelling tot het werk in deze tentoonstelling. De ‘Waddenbollen’ uit 2000 en de nieuwe ‘Waterserie’ uit 2002 ervaart de kijker als een verstilling en een verwondering over de lichtcondities binnen het beeld.


terug   naar boven